Verpakken is 'Chefsache', geen ontkomen meer aan 

Column 

De discussie rondom verpakkingen en duurzaamheid is niet meer te negeren. De milieucrisis dwingt ons onze verantwoordelijkheid te nemen. En met ons bedoel ik bedrijven in de fast-moving consumer goods (FMCG) sector en hun verpakkings-leveranciers.

In diverse publicaties heb ik eerder al de noodzaak benadrukt dat de industrie zelf proactief moet zijn in het vinden van oplossingen. Zelfs nu met het besluit rondom de PPWR lijkt er een vicieuze cirkel te ontstaan waarbij FMCG-producenten wachten op de verpakkingsindustrie, die op haar beurt wacht op recycleerders, terwijl iedereen uiteindelijk de verantwoordelijkheid neerlegt bij de huishoudens.

Echter, huishoudens kunnen dit probleem simpelweg niet oplossen. Met alle goede intenties zullen huishoudens niet de kennis, de mogelijkheden hebben. Nog niet eens gesproken over een gebrek aan tijd: waar haalt een jong gezin de tijd vandaan om ook nog alles heel zorgvuldig te recycleren? De verantwoordelijkheid ligt bij de industrie: verpakkingen zijn nu een 'Chefsache' geworden.

Huidige stand van zaken

We dienen verantwoordelijkheid te nemen op diverse aspecten: virgin-plastics of recycled? Plastics of papier? Fossil-based of bio-based? In de industrie kennen we het dilemma: de consument wil geen plastic meer, en vertrouwt meer op papier. Maar papierproductie zorgt voor een veel hogere uitstoot van CO₂. Dus wat heeft daar prioriteit: marketing die papieren oplossingen wil, of duurzaamheid die wil gaan naar bio-based? En wat te doen met de barrière-eigenschappen? Durven we in te leveren op houdbaarheid? Ook de bestaande regelgeving rondom het Digital Product Passport (DPP), gaat antwoorden vragen van de chef: dit DPP wordt hét communicatie-moment tussen consument en producent. Wat communiceren we, hoe communiceren we? Chefsache.

Rol composteerbare verpakkingen

Uiteindelijk ben ik van mening, dat composteerbare verpakkingen de sleutel zijn tot het oplossen van het verpakkingsprobleem. Composteerbare verpakkingen bieden een duurzame oplossing die de afhankelijkheid van recyclage vermindert. Recyclage is mooi en dat moeten we ook doen. Maar recyclage is ook enorm complex en de vraag is of we genoeg materialen terug het systeem in krijgen. Composteerbare verpakkingen keren na gebruik simpelweg terug naar de aarde zonder schadelijke residuen achter te laten, indien goed gemanaged geven zij zelfs CO₂ terug aan onze bodems. Maar ook: composteerbaar vraagt om aanzienlijke investeringen en innovaties van de industrie. Ook op dat terrein echter is het nodig dat we keuzes maken.

Innovatie en verantwoordelijkheid

Dit alles betekent investeren in onderzoek en ontwikkeling van composteerbare materialen en de infrastructuur om deze op grote schaal te produceren en te verwerken. Het betekent dat duurzaamheid geen bijzaak meer kan zijn. De hoogste leidinggevenden, de 'chefs', moeten duurzaamheid centraal stellen in hun bedrijfsstrategieën. Dit vereist een paradigmaverschuiving waarin de impact van verpakkingen op het milieu een kernonderdeel wordt van de besluitvorming. Duurzaamheid moet worden geïntegreerd in elke stap van het productieproces, van ontwerp tot distributie en afvoer. Geen bedrijf kan deze uitdaging echter alleen aan. Er is een geïntegreerde aanpak nodig waarbij producenten, verpakkingsontwikkelaars en recycleerders samenwerken aan duurzame oplossingen. Dit kan leiden tot innovatieve partnerschappen en gedeelde investeringen in nieuwe technologieën. De transitie vereist moedige beslissingen en een langetermijnvisie. Maar zoals gezegd, huishoudens kunnen dit probleem niet oplossen; het is aan ons als industrie. De tijd van afwachten is voorbij. Verpakkingen zijn niet langer een bijzaak, maar een 'Chef-Sache'. Alleen door deze verantwoordelijkheid te accepteren, kunnen we een duurzame toekomst veiligstellen.